قرص سیپروفلوکساسین ۵۰۰ برای چیست؟

تیترپلاس | آیا می‌دانید قرص سیپروفلوکساسین ۵۰۰ چه کاربردی دارد و برای چیست؟ در این مطلب اطلاعات جامعی را درباره این آتنی بیوتیک با شما به اشتراک می‌گذاریم.

بیشتر بخوانید:

آمپول گنارکس یا HCG برای چیست؟

سیپروفلوکساسین ۵۰۰ برای چیست؟

قرص سیپروفلوکساسین یک آنتی بیوتیک فلوروکینولون است که برای درمان انواع مختلف عفونت‌های باکتریایی استفاده می‌شود. همچنین برای درمان افرادی که در معرض سیاه زخم یا انواع خاصی از طاعون قرار گرفته‌اند استفاده می‌شود. سیپروفلوکساسین با رهش طولانی مدت فقط برای استفاده در بزرگسالان تایید شده است.

موارد مصرف سیپروفلوکساسین ۵۰۰ چیست؟

عفونت‌های دستگاه ادراری (UTIs) و عفونت‌های مثانه
عفونت‌های پروستات
عفونت‌های ریه (مانند برونشیت، پنومونی)
عفونت‌های سینوسی
عفونت‌های پوستی
عفونت استخوان و مفاصل
عفونت‌های شکمی
اسهال عفونی
تب حصبه
برخی از عفونت‌های سوزاک
برخی از عفونت‌های سیاه زخم
طاعون

قبل از مصرف این دارو:

اگر به سیپروفلوکساسین حساسیت دارید، نباید از آن استفاده کنید:

سیپروفلوکساسین ممکن است باعث تورم یا پارگی تاندون (فیبری که استخوان‌ها را به ماهیچه‌های بدن وصل می‌کند) به خصوص در تاندون آشیل پاشنه پا ایجاد کند. این پارگی ممکن است در طول درمان یا چندین ماه پس از قطع مصرف سیپروفلوکساسین اتفاق بیوفتد. مشکلات تاندون ممکن است در کودکان و افراد مسن‌تر یا افرادی که از داروهای استروئیدی استفاده می‌کنند یا پیوند عضو داشته‌اند، بیشتر باشد.

برای اطمینان از بی‌خطر بودن سیپروفلوکساسین، اگر تا به حال موارد زیر را داشته‌اید به پزشک خود اطلاع دهید:

آرتریت یا مشکلات مربوط به تاندون‌ها، استخوان‌ها یا مفاصل
دیابت و قند خون پایین
مشکلات عصبی
آنوریسم یا مشکلات گردش خون
مشکلات قلبی یا حمله قلبی
ضعف عضلانی و میاستنی گراویس
بیماری کبد یا کلیه
تشنج، آسیب سر، یا تومور مغزی
مشکل در بلع قرص
سندرم QT طولانی (در شما یا یکی از اعضای خانواده)
سطح پایین پتاسیم در خون (هیپوکالمی)

این دارو را بدون توصیه پزشکی به کودک ندهید

مشخص نیست که آیا این دارو به جنین آسیب می‌رساند یا خیر پس اگر باردار هستید به پزشک خود اطلاع دهید.

در حین مصرف سیپروفلوکساسین و تا ۲ روز پس از آخرین دوز، نباید شیر دهید.

بیشتر بخوانید:

پماد بتامتازون برای چیست؟

چگونه باید سیپروفلوکساسین مصرف کنم؟

سیپروفلوکساسین را دقیقاً طبق دستور پزشک مصرف کنید. تمام دستورالعمل‌های روی برچسب نسخه خود را دنبال کنید و همه راهنماهای دارو یا برگه‌های دستورالعمل را بخوانید.

سیپروفلوکساسین را هر روز در زمان مشخصی، با یا بدون غذا مصرف کنید.

قبل از مصرف، سوسپانسیون خوراکی (مایع) را به مدت ۱۵ ثانیه تکان دهید.

قرص طولانی رهش را به طور کامل قورت دهید و آن را له نکنید، نجوید یا نشکنید.

در حین مصرف این دارو مایعات فراوان بنوشید.

از سیپروفلوکساسین برای تمام مدت زمان تجویز شده استفاده کنید، حتی اگر علائم شما به سرعت بهبود پیدا کرد. نادیده گرفتن دوزها می‌تواند خطر ابتلا به عفونت مقاوم به دارو را افزایش دهد.

سیپروفلوکساسین عفونت ویروسی مانند آنفولانزا یا سرماخوردگی را درمان نمی‌کند.

این دارو را با شخص دیگری به اشتراک نگذارید.

در دمای اتاقی به دور از گرما و رطوبت، نگهداری شود. اجازه ندهید داروی مایع منجمد شود و پس از ۱۴ روز هرگونه مایع استفاده نشده را دور بریزید.

اگر یک نوبت را فراموش کنم چه اتفاقی می‌افتد؟

اگر قرص‌های معمولی یا سوسپانسیون خوراکی مصرف می‌کنید: در اسرع وقت دارو را مصرف کنید اما اگر نوبت بعدی کمتر از ۶ ساعت دیگر است، نوبت فراموش شده را نخورید.

اگر قرص‌های طولانی رهش مصرف می‌کنید: در اسرع وقت دارو را مصرف کنید اما اگر نوبت بعدی کمتر از ۸ ساعت دیگر است، از نوبت فراموش‌شده صرف‌نظر کنید.

دو دوز را در یک زمان مصرف نکنید.

از چه چیزی باید اجتناب کنید:

سیپروفلوکساسین را با محصولات لبنی مانند شیر یا ماست یا آبمیوه کلسیم‌دار مصرف نکنید. می‌توانید این محصولات را همراه با وعده‌های غذایی خود بخورید یا بنوشید اما در زمان مصرف این دارو از آنها به تنهایی استفاده نکنید.

آنتی بیوتیک می‌تواند باعث اسهال شود که ممکن است نشانه عفونت جدید باشد. اگر اسهال آبکی یا خونی دارید، قبل از استفاده از داروی ضد اسهال با پزشک خود تماس بگیرید.

سیپروفلوکساسین می‌تواند باعث آفتاب سوختگی شود. از نور خورشید یا سولاریوم خودداری کنید. زمانی که در خارج از منزل هستید از کرم ضد آفتاب SPF 30 یا بالاتر استفاده کنید. اگر پس از قرار گرفتن در معرض نور خورشید دچار سوزش، قرمزی، خارش، بثورات یا تورم شدید به پزشک خود اطلاع دهید.

عوارض جانبی سیپروفلوکساسین ۵۰۰ چیست؟

اگر علائم واکنش آلرژیک به سیپروفلوکساسین (کهیر، تنفس سخت، تورم در صورت یا گلو)، واکنش شدید پوستی (تب، گلودرد، سوزش در چشم، قرمزی یا بنفش شدن پوست) دارید، کمک فوری پزشکی بگیرید.

سیپروفلوکساسین می‌تواند عوارض جانبی جدی از جمله مشکلات تاندون، آسیب به اعصاب (که ممکن است دائمی باشد)، تغییرات جدی خلق و خو یا رفتار (فقط با یک بار مصرف) یا قند خون پایین (که می‌تواند منجر به کما شود) ایجاد کند.

مصرف دارو را در این موارد قطع کنید و در صورت داشتن موارد زیر فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:

قند خون پایین: سردرد، گرسنگی، تحریک‌پذیری، سرگیجه، حالت تهوع، ضربان قلب سریع یا احساس لرزش
علائم آسیب عصبی: بی‌حسی، سوزن سوزن شدن، درد یا سوزش در دست‌ها، بازوها و پاها
تغییرات جدی خلق و خو یا رفتار: عصبی بودن، گیجی، بی‌قراری، پارانویا، توهم، مشکلات حافظه، مشکل در تمرکز، افکار خودکشی
علائم پارگی تاندون: درد ناگهانی، تورم، کبودی، حساسیت، سفتی، مشکلات حرکتی و مفصلی

در موارد نادر، سیپروفلوکساسین ممکن است به آئورت، شریان خونی اصلی بدن، آسیب برساند که می‌تواند منجر به خونریزی یا مرگ شود. اگر درد شدید و دائمی در قفسه سینه، معده یا کمر دارید، کمک فوری پزشکی بگیرید.

در صورت داشتن موارد زیر فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:

درد شدید معده، اسهال آبکی یا خونی
ضربان قلب تند، تنگی نفس و سرگیجه ناگهانی
هرگونه بثورات پوستی، مهم نیست که چقدر خفیف باشد
ضعف عضلانی، مشکلات تنفسی
ادرار کم یا بدون ادرار
زردی (زردی پوست یا چشم)
افزایش فشار داخل جمجمه، سردرد شدید، زنگ زدن در گوش، سرگیجه، حالت تهوع، مشکلات بینایی، درد پشت چشم
عوارض جانبی رایج سیپروفلوکساسین می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
حالت تهوع، استفراغ، اسهال، درد معده
سردرد
عملکرد غیر طبیعی کبد

البته این لیست کاملی از عوارض جانبی نیست و ممکن است موارد دیگری هم اتفاق بیوفتد.

چه داروهایی بر سیپروفلوکساسین تأثیر می‌گذارد؟

برخی از داروها می‌توانند اثرات سیپروفلوکساسین را کمتر کنند. اگر هر یک از داروهای زیر را مصرف می کنید، دوز بعدی سیپروفلوکساسین خود را ۲ ساعت قبل یا ۶ ساعت بعد از مصرف داروی دیگر مصرف کنید.

داروی زخم سوکرالفات یا آنتی اسیدهایی که حاوی کلسیم، منیزیم یا آلومینیوم هستند (مانند Maalox، Milk of Magnesia، Mylanta، Pepcid Complete، Rolaids،Tums

دیدانوزین (Videx) پودر یا قرص‌های جویدنی

مکمل‌های ویتامین یا مواد معدنی که حاوی کلسیم، آهن، منیزیم یا روی هستند

در مورد سایر داروهای خود به پزشک خود بگویید، به خصوص:

کلوزاپین، سیکلوسپورین، متوترکسات، فنی‌توئین، پروبنسید، روپینیرول، سیلدنافیل یا تئوفیلین

رقیق‌کننده‌ خون (وارفارین، کومادین، جانتوون)

داروهای قلب یا ادرار آور

داروی خوراکی دیابت

محصولات حاوی کافئین

دارو برای درمان افسردگی یا بیماری روانی

داروهای استروئیدی (مانند پردنیزون)

NSAIDs (داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی) – آسپرین، ایبوپروفن، ناپروکسن، سلکوکسیب، دیکلوفناک، ایندومتاسین، ملوکسیکام و موارد دیگر.