آبله مرغان در بزرگسالان چیست؟
تیترپلاس| آبله مرغان در بزرگسالان، گرچه بیماری مشابهی به دوران کودکی است اما با شدت و عوارض بیشتری همراه است. در حالیکه آبله مرغان در کودکان معمولا به‌صورت خفیف و با عوارضی جزئی سپری می‌شود، در بزرگسالان می‌تواند به یک بیماری جدی تبدیل شود.
این تفاوت در شدت بیماری، به دلایلی همچون سیستم ایمنی قوی‌تر کودکان و تفاوت در پاسخ بدن به ویروس، قابل توجیه است. در این راهنما به بررسی این بیماری در بزرگسالان می‌پردازیم.
چگونه بفهمیم که ابله مرغان گرفته ایم؟
آبله مرغان بیماری است که معمولا در کودکی بروز می‌کند اما بزرگسالان نیز می‌توانند به آن مبتلا شوند. تشخیص آبله مرغان در بزرگسالی ممکن است کمی پیچیده‌تر از کودکان باشد، زیرا علائم ممکن است با سایر بیماری‌ها اشتباه گرفته شود.
اولین نشانه‌های آبله مرغان در بزرگسالان معمولا شبیه به آنفلوآنزا است و شامل تب، خستگی، سردرد و بدن‌درد است. پس از چند روز، بثورات پوستی خارش‌دار ظاهر می‌شود که از لکه‌های قرمز کوچک شروع شده و به تدریج به تاول‌های پر از مایع تبدیل می‌شوند.
این تاول‌ها معمولا در سرتاسر بدن از جمله صورت، تنه، دست‌ها و پاها پراکنده می‌شوند. مهمترین تفاوت این بیماری در بزرگسالان با کودکان، شدت بیشتر علائم و احتمال بروز عوارض جدی‌تر مانند عفونت‌های پوستی، پنومونی و التهاب مغز است. در صورت مشاهده هر یک از این علائم، بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا تشخیص دقیق و درمان مناسب انجام شود.
علائم آبله مرغان در بزرگسالان چگونه است؟
آبله مرغان در بزرگسالان، بیماری‌ای است که معمولا با علائمی شبیه آنفلوآنزا آغاز می‌شود. این علائم شامل بدن‌درد، تب و احساس خستگی مفرط هستند و معمولا یک یا دو روز قبل از ظاهر شدن بثورات پوستی بروز می‌کنند.
پس از این مرحله، بثورات قرمز رنگی روی پوست ظاهر می‌شوند که به تدریج به تاول‌های پر از مایع تبدیل می‌شوند. این تاول‌ها معمولا خارش شدیدی دارند و در سراسر بدن، از جمله صورت، تنه، دست‌ها و پاها پراکنده می‌شوند.
آبله مرغان در بزرگسالان واگیر دارد؟
بله، آبله مرغان در بزرگسالان بسیار واگیر دار است. این بیماری از طریق تماس مستقیم با مایع داخل تاول‌ها یا ترشحات تنفسی فرد مبتلا به راحتی منتقل می‌شود.
حتی قبل از ظاهر شدن بثورات پوستی، فرد مبتلا می‌تواند ویروس را به دیگران منتقل کند. به همین دلیل، اگر در بزرگسالی به آبله مرغان مبتلا شدید، بسیار مهم است که از تماس نزدیک با دیگران، به خصوص نوزادان، افراد مسن و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، خودداری کنید.
آبله مرغان در بزرگسالان چند روز طول می کشد؟
آبله مرغان در افراد بزرگسالان معمولا دوره بیماری طولانی‌تر و علائم شدیدتری نسبت به کودکان دارد. مدت زمان دقیق بیماری می‌تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد اما به‌طور کلی، می‌توان گفت که آبله مرغان در بزرگسالان حدود ۱۰ تا ۱۴ روز طول می‌کشد.
به‌علاوه عوامل مختلفی مانند سیستم ایمنی بدن، سن و شدت بیماری می‌توانند بر مدت زمان ابتلا به آبله مرغان تأثیر گذار باشند. همچنین، عوارض احتمالی مانند عفونت‌های باکتریایی پوست، پنومونی و التهاب مغز می‌توانند دوره بیماری را طولانی‌تر کنند.
بزرگسالان مبتلا به آبله مرغان چه زمان به دکتر مراجعه کنند؟
در بزرگسالان تشخیص زودهنگام و درمان مناسب آبله مرغان بسیار مهم است؛ بنابراین اگر علائم شما مانند تب، خستگی، بدن‌درد و خارش شدیدتر شده یا به مدت طولانی ادامه پیدا کرده است، حتما به پزشک مراجعه کنید.
همچنین اگر علاوه‌بر علائم معمول آبله مرغان، علائم دیگری مانند تنگی نفس، سرفه شدید، سردرد شدید، سفتی گردن، استفراغ مکرر، یا تورم غدد لنفاوی را تجربه می‌کنید به سرعت به پزشک مراجعه کنید. این علائم ممکن است نشان‌دهنده عوارض جدی مانند پنومونی یا التهاب مغز باشند.
اگر شما جزو گروه‌های پرخطر هستید، مانند زنان باردار، افراد مسن، افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف یا افرادی که بیماری‌های مزمن دارند، حتما با پزشک خود مشورت کنید. این افراد بیشتر در معرض خطر ابتلا به عوارض جدی آبله مرغان هستند.
در بزرگسالی آبله مرغان را چگونه درمان کنیم؟
آبله مرغان در بزرگسالان بیماری است که درمان قطعی و خاصی ندارد و بدن به مرور زمان خود به خود آن را دفع می‌کند. با این حال، درمان‌های حمایتی می‌توانند به کاهش علائم آزاردهنده و تسریع روند بهبود کمک شایانی کنند. پزشکان معمولا برای درمان این بیماری در بزرگسالان، داروهای ضد تب و مسکن مانند استامینوفن را برای کاهش تب، بدن درد و تسکین خارش تجویز می‌کنند.
البته باید توجه داشت که آسپرین به‌دلیل خطر سندرم ری برای کودکان و نوجوانان ممنوع است. در برخی موارد، به‌خصوص در افراد با سیستم ایمنی ضعیف یا افرادی که در معرض خطر عوارض جدی قرار دارند، پزشک ممکن است داروهای ضد ویروسی مانند آسیکلوویر را تجویز کند تا دوره بیماری کوتاه‌تر شده و شدت علائم کاهش یابد.
همچنین، استفاده از کرم‌های ضد خارش مانند کالامین و لوسیون‌های حاوی آلوئه ورا و حمام با آب ولرم و جوش شیرین می‌تواند به کاهش خارش کمک کند. در نهایت، استراحت کافی به بدن کمک می‌کند تا انرژی خود را برای مبارزه با ویروس ذخیره کرده و روند بهبود را تسریع کند.
باتوجه به اینکه آبله مرغان در بزرگسالان می‌تواند احتمال تبدیل شدن به زونا در آینده را افزایش دهد؛ بنابراین، واکسیناسیون علیه آبله مرغان و زونا و مراقبت‌های پزشکی مناسب، نقش بسیار مهمی در پیشگیری و درمان این بیماری‌ها دارند.
سخن پایانی
آبله مرغان در بزرگسالان بیماری‌ای است که گرچه خوشایند نیست اما با مراقبت‌های مناسب قابل مدیریت است. با رعایت بهداشت فردی، استراحت کافی، مصرف داروهای تجویزی پزشک و پرهیز از خاراندن تاول‌ها، می‌توان روند بهبودی را تسریع بخشید.
نکته بسیار مهم این است که بسیاری از افراد تصور می‌کنند که این بیماری فقط مختص کودکان بوده اما واقعیت این است که بزرگسالان نیز می‌توانند به شدت به این بیماری مبتلا شوند و عوارض جدی را تجربه کنند؛ بنابراین واکسیناسیون تنها راه مطمئن برای پیشگیری از این بیماری است.
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید