داروی آتوموکستین برای چیست؟

تیترپلاس| آتوموکستین یک مهارکننده انتخابی بازجذب نوراپی‌نفرین (SNRI)، داروی خط اول برای درمان اختلال کمبود توجه و بیش‌فعالی (ADHD) محسوب می‌شود. این دارو با افزایش غلظت سیناپسی نوراپی‌نفرین، علائم اصلی ADHD از جمله بی‌توجهی، بیش‌فعالی و تکانشگری را کاهش می‌دهد. همچنین می‌تواند علائم همراه مانند مشکلات عاطفی و اختلالات یادگیری را بهبود بخشد. در این راهنما به بررسی این دارو و هرآنچه که باید در مورد آن بدانید پرداخته می‌شود.

آتوموکستین برای چیست؟

آتوموکستین دارویی است که معمولا برای درمان اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی (ADHD) تجویز می‌شود. این دارو با افزایش سطح یک انتقال‌دهنده عصبی به نام نوراپی‌نفرین در مغز عمل می‌کند. نوراپی‌نفرین به بهبود تمرکز، کاهش بیش‌فعالی و کنترل رفتارهای تکانشی کمک می‌کند که از علائم اصلی ADHD هستند.

این دارو به‌عنوان یک گزینه درمانی غیر محرک برای ADHD شناخته می‌شود و می‌تواند به تنهایی یا همراه با سایر درمان‌ها استفاده شود. همچنین با تنظیم فعالیت مغز، به کودکان و بزرگسالان مبتلا به ADHD کمک می‌کند تا بهتر تمرکز کنند، وظایف خود را تکمیل کنند و در روابط اجتماعی موفق‌تر باشند.

مقدار مصرف آتوموکستین

مقدار مصرف این دارو برای هر فرد متفاوت است و توسط پزشک متخصص تعیین می‌شود. عوامل مختلفی مانند سن، وزن، شدت علائم و پاسخ فرد به دارو در تعیین دوز موثر هستند.

به‌طور کلی، شروع درمان با دوز کم و افزایش تدریجی آن به منظور یافتن بهترین دوز موثر بدون ایجاد عوارض جانبی بیش از حد، روشی رایج است.

معمولا برای کودکان، دوز اولیه کمتر از بزرگسالان بوده و پزشک ممکن است دوز را به تدریج تا رسیدن به دوز نگهدارنده افزایش دهد. به یاد داشته باشید که آتوموکستین یک داروی قوی است و باید دقیقا طبق دستور پزشک مصرف شود. خودسرانه تغییر دوز یا قطع مصرف دارو می‌تواند عواقب جدی داشته باشد.

روش مصرف داروی آتوموکستین

این دارو را به‌صورت خوراکی و به شکل کپسول مصرف می‌کنند. این دارو را می‌توانید با غذا یا بدون غذا میل کنید. مهم است که کپسول را به‌طور کامل ببلعید و آن را نشکنید یا نجوید. دوز مصرفی برای هر فرد متفاوت است و توسط پزشک تعیین می‌شود. معمولا پزشک با دوز کم شروع کرده و به تدریج آن را افزایش می‌دهد تا به بهترین نتیجه برسد.

برای کسب بهترین نتیجه، آتوموکستین را به‌طور منظم و در ساعات مشخصی از روز مصرف کنید. اگر فراموش کردید یک دوز را مصرف کنید، به محض یادآوری آن را مصرف کنید. اما اگر زمان دوز بعدی نزدیک بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کرده و دوز بعدی را در زمان معمول مصرف کنید. هرگز برای جبران دوز فراموش شده، دوز دارو را دو برابر نکنید.

عوارض جانبی آتوموکستین

برخی از عوارض جانبی رایج آتوموکستین شامل کاهش اشتها، حالت تهوع، استفراغ، درد شکم، یبوست، خشکی دهان، سرگیجه، سردرد، بی خوابی و افزایش ضربان قلب هستند. عوارض جانبی کمتر شایع‌تر ممکن است شامل تغییرات خلق‌و‌خو، تحریک پذیری، اضطراب، تغییرات فشار خون، افزایش آنزیم‌های کبدی و تردید یا احتباس ادرار باشند.

همچنین، این قرص ممکن است بر رشد و افزایش وزن در کودکان و نوجوانان تأثیر بگذارد. بنابراین، نظارت منظم بر قد و وزن در طول درمان توصیه می‌شود. برخی افراد گزارش می‌دهند که این دارو به‌طور قابل توجهی علائم ADHD آن‌ها را بهبود بخشیده و به آن‌ها کمک کرده است تا تمرکز کنند، آرامش بیشتری داشته باشند و در روابط اجتماعی موفق‌تر باشند.

با این حال، برخی دیگر از افراد ممکن است عوارض جانبی مانند کاهش اشتها، مشکلات خواب یا حالت تهوع را تجربه کنند. مهم است به خاطر داشته باشید که هر فرد به دارویی واکنش منحصربه‌فردی نشان می‌دهد و آنچه برای یک نفر مفید است شاید برای فرد دیگری مناسب نباشد. قبل از شروع هر دارویی، حتما با پزشک خود مشورت کنید.

موارد منع مصرف داروی آتوموکستین

این دارو اگرچه در درمان اختلال کم‌توجهی و بیش‌فعالی (ADHD) مؤثر است اما مانند هر داروی دیگری دارای موارد منع مصرف و احتیاط است. یکی از مهم‌ترین موارد منع مصرف حساسیت به این دارو یا هر یک از اجزای تشکیل‌دهنده آن است.

افرادی که سابقه آلرژی به آتوموکستین دارند، نباید از آن استفاده کنند. همچنین، مصرف همزمان آن با داروهای مهارکننده مونوآمین اکسیداز (MAOI) به‌دلیل خطر بروز عوارض جدی، اکیدا ممنوع است. توصیه می‌شود حداقل دو هفته قبل و بعد از مصرف MAOIها، از مصرف خودداری شود.

علاوه‌بر موارد ذکر شده، برخی شرایط پزشکی دیگر نیز ممکن است مصرف دارو را با احتیاط همراه کند. این شرایط شامل بیماری‌های قلبی، فشار خون بالا، گلوکوم، تشنج و اختلالات تیروئید است. همچنین، زنان باردار و شیرده باید قبل از مصرف با پزشک خود مشورت کنند زیرا ایمنی این دارو در دوران بارداری و شیردهی به‌طور کامل مشخص نشده است.

به‌طور کلی، قبل از شروع مصرف هر دارویی بهتر است لیستی از تمام داروهای مصرفی، مکمل‌ها و شرایط پزشکی خود را در اختیار پزشک قرار دهید تا بهترین تصمیم برای درمان شما گرفته شود.

تداخلات دارویی با قرص آتوموکستین

این دارو می‌تواند با برخی داروهای دیگر تداخل داشته باشد و اثرات آن‌ها را تغییر دهد یا باعث بروز عوارض جانبی جدید شود. بنابراین، بسیار مهم است که قبل از مصرف، پزشک خود را از تمامی داروهایی که مصرف می‌کنید، ازجمله داروهای بدون نسخه، مکمل‌های غذایی و داروهای گیاهی، آگاه سازید.

برخی از مهم‌ترین داروهایی که ممکن است با آتوموکستین تداخل داشته باشند شامل مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز (MAOI) مانند فنلزین و ترانیل‌سیپرومین، برخی داروهای ضدافسردگی، داروهای ضد روان‌پریشی، داروهای کاهش فشار خون، داروهای قلبی و برخی داروهای دیگر می‌شود.

همچنین، این قرص می‌تواند بر متابولیسم برخی داروها در بدن تاثیر بگذارد و باعث افزایش یا کاهش غلظت آن‌ها در خون شود.

سخن پایانی

آتوموکستین یک گزینه درمانی موثر برای افراد مبتلا به ADHD است. این دارو با مکانیسم عمل متفاوت از داروهای محرک، مزایای متعددی را ارائه می‌دهد. با این حال، مانند هر داروی دیگری دارای عوارض جانبی و موارد منع مصرف است. بنابراین، قبل از شروع درمان با این دارو، حتما با پزشک خود مشورت کنید.